7 menyra per te rritur kreativitetin tuaj

Photo: William Abronowicz

1. Lexo librin "Not a Box" nga Antoinette Portis
Nje lepur ulet mbi nje kuti kartoni dhe e perdor imagjinaten e tij per ta kthyer ate ne nje makine garash, ne mal apo ne robot. Perfundimi: "Cdo gje mund te jete cdo gje," thote Anna.

2. Dil jashte
Anna inspirohet nga natyra per shumicen e dizenjimeve te saj: "Nje boce pishe, nje krimb, shenja sferash mbi nje kungull - bota e natyres eshte e mbushur me cudira dhe gjera te bukura."

3. Fillo nje koleksion
Te kujdesesh mbi koleksionin tend te vogel te objekteve te ngjajshme te ben te kuptosh se cfare ka te vecante tek secila nga ato. "Mundohu te kuptosh se pse dizenjatoret bene ate zgjedhje, dhe do te kuptosh ndonje hile nga procesi i tyre i kreativitetit," thote Anna. "Une koleksionoj furca dhembesh. Ato permbajne dicka shume specifike dhe thjeshtesia e tyre eshte nje perparesi per dizajn me shume imagjinate."

4. Preki gjerat 
Kudo qe Anna shkon, ajo i kap gjerat qe sheh. " Une njihem me gjerat duke i ndjere edhe me duar, jo vetem me sy."

5. Udheto i vetem 
"Nje here ne ca kohe udheto i vetem," thote Anna. "Eshte shume me e lehte qe ti perjetosh gjerat rreth teje dhe te shofesh sa me shume. Une vendosa se doja te behesha dizenjatore kur isha ne majen e katedrales Antoni Gaudi ne Barcelone, sepse me kishte emocionuar shume arkitektura." Por, jo domosdoshmerisht duhet ta kaloni oqeanin. "Mund te inspiroheni duke udhetuar kudo, perderisa jeni te hapur ndaj gjerave qe shihni." 

6. Behuni me analog 
"Mos e kontrolloni email-in nderkohe qe krijoni dicka kreative," thote Anna. "Nuk do te shkaterrohet bota brenda nje apo dy oresh." 

7. Kap cdo mundesi 
Po prisni ne shtepi nje grup miqsh? Krijoni mini-dhurata kreative per secilin. Keni marre nje dhurate? Shkruaj nje leter falenderuese. "Ne qofte se po prisni miq per darke," thote Anna, "pse mos te pergadisni dicka qe nuk e keni bere me pare?"

Burim informacioni: www.oprah.com

Te drejtat e perkthimit: Anonim Diary

Ai dhe ai

  Autobusi po ecte ngadale dhe nga dritarja shihja lulet qe kishin nxjerre koken mbi mbeturina. Dukej sikur po bertisnin per ndihme, por une ktheva koken ne te majte si nje tjeter e shurdhe. Tek karrigeja perballe ishte ulur nje i moshuar rreth te tetedhjetave. Nuk e kisha pare asnjehere, por mu duk sikur e njihja. Para syve me kalonin ditet kur ai kishte punuar nen diellin e korrikut, mengjeset qe i kishte kaluar pa ngrene apo momenti kur e shoqja i vdiq ne shtratin qe e kishte punuar vet. Cdo qelize e fytyres se tij ishte si nje faqe libri, te cilin nuk e kishte shkruar vetem dora e tij. Afer tij ishte ulur nje zoteri qe nga pamja dukej se jeta i kishte dhene nje tjeter stilolaps per te shkruar. Por, c'faj paska bere plaku i mjere per te qene ndryshe nga zoteria?
 Po e mendoja  per nje cast jeten e tij si president i nje shteti tjeter. Me shume mundesi do te ishte rritur ne shtepi private ne periferi te qytetit, studimet e mbaruara ne nje universitet me nam boteror dhe pas shume perpjekjesh e sfidash do te triumfonte si president. A thua, c'forme do kishin marre rrudhat e tij? Po kapilaret e formuar nga dielli, a do i dukeshin njelloj? Pamja e tij nuk do te ishte kjo qe eshte, me shume mundesi edhe personaliteti i tij nuk do te ishte formuar njelloj. Por, nje gje nuk mund ta ndryshonte asnje nderrim ambienti: gjenet e tij. Ai, nje plak i munduar nga jeta ne nje vend te harruar mund te ishte drejtuesi i nje vendi tjeter. Ai, i rritur ndryshe nga une e ti, eshte gdhendur nga era e tokes qe ka punuar, nga rrezet e diellit qe e kane prekur dhe nga lotet qe i kane rrjedhur. Dhe ne fund, ai eshte pre e paragjykimeve te mendjeve te vogla. E si mund te gjykosh nje njeri qe eshte rritur nen te tjera kushte dhe ka kaluar te tjera perjetime nga ti? Ne fund, te gjithe jemi skulptura te skalitura nga ndodhite e jetes. Mund te ndryshojme e te perparojme, por te drejten per te gjykuar nje tjeter asnjehere nuk do ta kemi.